Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Ενδιαφέροντα γεγονότα τον τρέχοντα Ιούλιο

3/7/2010 51 άτομα, τα οποία δεν διέθεταν ταξιδιωτικά έγγραφα, εντοπίστηκαν στο Λιμάνι Εξωτερικού Ηγουμενίτσας, από τις τοπικές διωκτικές αρχές. Όλοι βρέθηκαν μέσα σε ειδικά διαμορφωμένη κρύπτη εντός ενός φορτηγού με βουλγαρικές πινακίδες, το οποίο μετέφερε κατεψυγμένες σαρδέλες...
6/7/2010 Το απόγευμα πραγματοποιήθηκε αποστολή αλληλεγγύης στους μετανάστες και πρόσφυγες της περιοχής μας. Μοιράστηκαν τρόφιμα , ενώ στο αυτοσχέδιο υπαίθριο ιατρείο προσήλθαν για εξέταση και φαρμακευτική αγωγή, γύρω στους 70 μετανάστες. Τρόφιμα και φάρμακα ήταν προσφορές αλληλέγγυων ατόμων ή συλλογικοτήτων, που οφείλουμε να ευχαριστήσουμε.
6/7/2010 Το βράδυ χάνει την μάχη με τη ζωή ο 30χρονος πρόσφυγας από το Κασμίρ, Σαμπάζ Ρατζά (πιο γνωστός σαν Λεόν), που νοσηλευόταν στο ΠΝ Ιωαννίνων. Κατά τα λεγόμενά του μαχαιρώθηκε από 3 άτομα στην περιοχή της Πάργας που είχαν σκοπό τη ληστεία. Στη μάχη του με τη ζωή και τα διαδοχικά χειρουργεία, του συμπαραστάθηκαν μέλη της Αντιρατσιστικής, σύντροφοι από τα Γιάννινα και τελικά και μέλη της Πακιστανικής κοινότητας.
9-10/7/2010 Συμμετέχουμε στο 15ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Αθήνας και παρεμβαίνουμε στη συζήτηση της 9/7 για Frontex-σύνορα-άσυλο.
20/7/2010 Συλλαλητήριο στην Αθήνα. Δείτε το video :
www.youtube.com/watch?v=KcidpvxbdXs&feature=player_embedded#!


26/7/2010 Συλλαμβάνεται στις 09.30, στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας, από προσωπικό του Κεντρικού Λιμεναρχείου, 34χρονος αλλοδαπός οδηγός φορτηγού, που μετέφερε επιμελώς κρυμμένους στο χώρου του φορτίου του (ρολά χαρτιού), 11 αλλοδαπούς, χωρίς νόμιμα έγγραφα, οι οποίοι επίσης συνελήφθησαν, ενώ το όχημα κατασχέθηκε.


Μετά την συμμετοχή μας στα Αντιρατσιστικά Φεστιβάλ, την επαφή μας με συναφείς συλλογικότητες, αλλά και την μελέτη σχετικών δημοσιευμάτων φαίνεται πως οι διαρκείς έλεγχοι στα θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας με τη συνδρομή των πληρωμάτων των εναερίων και πλωτών σκαφών της Frontex, έχουν αναγκάσει τους σύγχρονους δουλεμπόρους να στέλνουν τους μη νόμιμους μετανάστες στη χώρα μας μέσω Έβρου και όχι, όπως γινόταν ως σήμερα, με βάρκες στα νησιά κυρίως του Βορείου Αιγαίου. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η ΕΛ.ΑΣ. στην περιοχή της περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης παρουσιάστηκε αύξηση του αριθμού των συλλήψεων κατά 167,34%. Αντίθετα, στα νησιά του Βορείου Αιγαίου σημειώθηκε μείωση κατά 50,95% και ειδικότερα στη Λέσβο το ποσοστό ήταν 60,73%, στη Σάμο 35,91% και στη Χίο 67,94%. Παράλληλα και στα νησιά του Νοτίου Αιγαίου υπήρξε μείωση κατά 65,19% ενώ στην Θεσπρωτία ο αριθμός των συλλήψεων αυξήθηκε κατά 36,59%, καθώς και στη περιοχή μας, παρατηρείται προσπάθεια διαφυγής των μεταναστών τόσο από τα σύνορα με την Αλβανία, όσο και από το λιμάνι της Ηγουμενίτσας. Παρά τη δημοσίευση των στοιχείων αυτών, οι ελληνικές αρχές, ακολουθώντας την πεπατημένη οδό των τελευταίων ετών, δεν ενημερώνουν, ούτε δίνουν τη δυνατότητα κατάθεσης αίτησης ασύλου των προσφύγων στα σημεία εισόδου τους στη χώρα.
Ακόμα, όπως αναφέρουν ανακοινώσεις ανθρωπιστικών οργανώσεων και πολιτικών φορέων οι εκκρεμείς προσφυγές κατά των πρωτοβάθμιων απορριπτικών αποφάσεων ασύλου έχουν φτάσει τις 47.000. Οι ουρές των αιτούντων άσυλο στην Π. Ράλλη δεν έχουν μειωθεί και επιπρόσθετα εφαρμόζονται εξευτελιστικές μέθοδοι αποτροπής των προσφύγων από το να καταθέσουν αίτηση ασύλου ή για να ανανεώσουν τις ροζ κάρτες τους. Γίνονται δεκτές μέχρι 20 αιτήσεις τη βδομάδα, επιλέγονται μόνον όσοι έχουν δικηγόρο ή παραπεμπτικό σημείωμα από ΜΚΟ και συνήθως δεν επιλέγονται έγκυες γυναίκες ή ανήλικοι πρόσφυγες. Το ποσοστό έγκρισης αιτήσεων ασύλου το 2009 ήταν 0,04% (11 στους 29.501). Έστω κι αν προστεθούν οι συμπληρωματικές μορφές διεθνούς προστασίας (επικουρική, ανθρωπιστική κλπ.) και οι εγκρίσεις των δευτεροβάθμιων επιτροπών, το τελικό ποσοστό δεν φτάνει ούτε το 1%. Επίσης δεν υπάρχει καμία πρόνοια για τους ασυνόδευτους ανήλικους, που, σύμφωνα με εκτιμήσεις, φτάνουν τις 10.000, όταν οι υπάρχουσες υποτυπώδεις και συχνά ιδιωτικές δομές αντιστοιχούν σε 300 περίπου θέσεις. Η σταθεροποίηση της παρουσίας της FRONTEX έχει σαν αποτέλεσμα να επιλέγουν οι πρόσφυγες πιο επικίνδυνες εισόδους και έτσι να αυξάνονται οι θάνατοι στον Έβρο, ενώ η πολιτική των «κλειστών συνόρων» προς την Ιταλία και τα άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ και η νομιμοφροσύνη εφαρμογής του Δουβλίνου ΙΙ, έχουν αυξήσει τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης και διαρκούς κυνηγητού, που αντιμετωπίζουν οι προσπαθούντες να περάσουν τα σύνορα πρόσφυγες, που έχουν εγκλωβιστεί και στην Θεσπρωτία.

Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

Η συμμετοχή μας στο 15ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Αθήνας 9-11 Ιουλίου


15ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Αθήνας (9-11 /7 στο άλσος Γουδή)

Με το μύνημα "Μετανάστες δεν είναι οι εχθροί μας, εχθροί μας είναι εκείνοι που κλέβουν τη ζωή μας" και με μεγάλη συμμετοχή έγινε στην Αθήνα το 15ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ. Είμασταν και εμείς εκεί. Με ταμπλό και τραπεζάκι, και συμμετοχή στην συζήτηση για τα σύνορα, σε μια καλοκαιρινή γιορτή ανοιχτή σε μετανάστες και αντιρατσιστές, αλλά και σε όλους εκείνους που ασφυκτιούν κάτω από την οικονομική πολιτική που λεηλατεί τις ζωές των πολλών, προκειμένου να σώσει τους λίγους και εκλεκτούς υποστηρικτές της.
Παρασκευή 9/7/2010 Συζήτηση με θέμα : «Frontex, θωράκιση των συνόρων, συρρίκνωση του πολιτικού ασύλου: Αγώνες για το δικαίωμα στη μετακίνηση» . Εισηγητές :
• Γιώργος Μανιάτης, Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών
• Νασίμ Μοχαμεντί, Αφγανός πρόσφυγας
• Βασίλης Τσιάνος, «Κανένας Άνθρωπος δεν είναι Λαθραίος», Αμβούργο
• Εκπρόσωπος της Κίνησης «Αλληλεγγύη στους Πρόσφυγες», Σάμος
Ακολούθησε συζήτηση, με 5 πεντάλεπτες παρεμβάσεις (η πρώτη από εμάς).
Ζητήματα που αναδείχθηκαν στη συζήτηση :
Το πρόβλημα της φύλαξης των συνόρων και της αποτροπής της μετανάστευσης προς την Ευρώπη, έχει μεταφερθεί και στις γειτονικές χώρες της (Β. Αφρική, Τουρκία) με λειτουργία χώρων κράτησης (συνήθως μακριά από κατοικημένες περιοχές) με συνθήκες ανθρωπιστικά απαράδεκτες. Η παρουσία της Frontex και η δημιουργία κέντρων καταγραφής έχει στόχο τη γρήγορη απόφαση για την εξέταση (στην ουσία απόρριψη του αιτήματος) του ασύλου με συνοπτικές διαδικασίες και τους υπαλλήλους της σε ρόλο επιβλέποντα τις ελληνικές αρχές ή αντικαθιστώντας τους διερμηνείς για να πείθουν τους μετανάστες να υπογράφουν ότι τους προτείνουν, με την απειλή πως διαφορετικά θα απελαθούν άμεσα, παραποιώντας στοιχεία και δημιουργώντας τους κλίμα ψυχολογικής πίεσης.
Οι μικροπολιτικές των ελληνικών αρχών σε αναμονή του νέου νόμου για τη μετανάστευση και το άσυλο κρατά σε καθεστώς ομηρίας πολλούς μετανάστες & πρόσφυγες που έχουν αιτηθεί άσυλο. Παράλληλα τα κατασταλτικά μέτρα (εκτός από αστυνομικούς, συνοριοφύλακες δρουν από το κέντρο της Αθήνας μέχρι τον Έβρο με επιχειρήσεις σκούπα, έφοδους σε κοινωνικούς χώρους, χώρους συνάθροισης μεταναστών κα) σε συνδυασμό με τη γραφειοκρατία, την σκόπιμη υπολειτουργία κτιριακών και υπηρεσιακών (πχ μεταφραστές) υποδομών κάνει την κατάσταση ακόμα πιο απελπιστική. Επίσης στο βωμό της σκοπιμότητας των αριθμών για περιορισμό της μετανάστευσης, τόποι προέλευσης προσφύγων, ονόματα, έγγραφα, υπογραφές, παραποιούνται και πλήθος παρατυπίες και παρανομίες καταγράφονται από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές.
Η Frontex έχει δραστηριοποιηθεί στο Αιγαίο (Σάμος) με πλωτά οπλισμένα σκάφη και ελικόπτερα, εναντίον αόπλων εξαντλημένων, ταλαίπωρων μεταναστών που προσπαθούν να προσεγγίσουν τις ελληνικές ακτές με βάρκες. Επίσης οι ένστολοι υπάλληλοί της έχουν αναλάβει καθήκοντα επιτήρησης και καθοδήγησης των ελληνικών τελωνειακών, αστυνομικών και λιμενικών αρχών, προκαλώντας το αίσθημα της τοπικής κοινωνίας.
Τα τελευταία 15 χρόνια οι επίσημοι αριθμοί δίνουν περίπου 25.000 νεκρούς μετανάστες στα σύνορα της Ευρώπης. Αν όμως υπολογίσουμε και τους νεκρούς στο δρόμο για τα σύνορα, την παραποίηση ή μη δήλωση αρκετών στοιχείων, αγνοούμενους και άλλα δεδομένα, μπορεί ο αριθμός να είναι δεκαπλάσιος. Τεράστιος φόρος αίματος που κόβει την ανάσα. Στην Ευρώπη και στη Γερμανία ειδικότερα υπάρχει ένα σοβαρό κίνημα καταδίκης των απαράδεκτων συνθηκών κράτησης των μεταναστών και προσφύγων στην Ελλάδα. Η ομάδα του Μονάχου κατάφερε να αποτρέψει πολλές επαναπροωθήσεις και απελάσεις προς τη χώρα μας. Πολλές χώρες αρνούνται να εφαρμόσουν το Δουβλίνο ΙΙ .
Η Frontex ετοιμάζεται να αναλάβει δράση και στα ελληνοαλβανικά σύνορα. Υπάρχουν μαρτυρίες ότι άνθρωποι της εκπαιδεύονται στους Φιλιάτες Θεσπρωτίας, όπου πρόσφατα μετακινήθηκε και η έδρα της Εθνοφυλακής (ήταν στην Ηγουμενίτσα). Οι κρατούμενοι στο Νομό, είναι συνήθως πρόσφυγες που οι διεθνείς συνθήκες χαρακτηρίζουν «μη απελάσιμους». Πολλές ΜΚΟ αναφέρουν ότι η πρακτική κράτησης ατόμων που δεν είναι δυνατό να απελαθούν δεν βρίσκει έρεισμα στο νόμο. Ειδικότερα το ΕΣΠ: "Στις περιπτώσεις που η απέλαση είναι ανέφικτη λόγω αντικειμενικών συνθηκών και αυτό είναι γνωστό εκ των προτέρων (π.χ. απουσία διπλωματικής αντιπροσωπείας της Σομαλίας και εμπόλεμη κατάσταση), η κράτηση δεν έχει ούτε νόημα, ούτε έρεισμα στο νόμο. Είναι απλώς τιμωρητική ή εντάσσεται σε μια αντίληψη γενικής αποτρεπτικής πολιτικής, χωρίς όμως σχετική πρόβλεψη ή δικαιολόγηση στο νόμο. Για τους λόγους αυτούς και οι επιχειρήσεις εκκένωσης κτιρίων και μαζικών συλλήψεων είναι αμφιβόλου νομιμότητας". Παρ’ όλα αυτά η αστυνομία και το λιμενικό με την πίεση και των τοπικών αρχών τους κρατούν για κάποιο διάστημα και μετά τους μεταφέρουν κοντά στα σύνορα, όπου συχνά τους ελευθερώνουν μια και δεν μπορούν να τους απελάσουν. Μια πρόταση αντίδρασης θα ήταν ομαδικές καταγγελίες των συνθηκών και της ουσίας της κράτησης. Οι απανωτές αποζημιώσεις που θα προέκυπταν εις βάρος της ελληνικής κυβέρνησης και υπέρ των προσφύγων ίσως αποτελούσαν έναν ακόμα μοχλό πίεσης προς την κατεύθυνση της τήρησης της νομιμότητας.
«Η Frontex έχει ανάγκη ύπαρξης, αλλά με κοινωνικό προσανατολισμό (και όχι κατασταλτικό) που θα μπορούσε να αποτρέπει θανάτους όπως οι πρόσφατοι πνιγμοί μεταναστών στον Έβρο.» (Κ.Διάκος Οικολόγοι-Πράσινοι).
Κινήματα αμφισβήτησης του δικαιώματος της μετακίνησης απέναντι στην ανθρωπιστική κρίση που δημιουργούν οι πόλεμοι ωριμάζουν και στις ΗΠΑ (Σαν Φραντσίσκο). Ο δικός μας πρωθυπουργός και η κυβέρνηση, αλλά και όσοι υλοποιούν παρόμοιες πολιτικές, πρέπει να τεθούν απέναντι στις ευθύνες τους. Δεν μπορεί να έχουμε συνεχώς πολέμους για τα επιχειρηματικά συμφέροντα και μετά να διαχειρίζονται την κρίση αυτοί που την δημιούργησαν.

Τα συρτάρια

Αμέτρητα συρτάρια κατέβαιναν από τον ουρανό
άλλα μισάνοιχτα, άλλα κλειδωμένα
από μέσα ξεπρόβαλαν οι άκρες των πραγμάτων , χαμένα χαρτιά ,
σύννεφα από ξεθυμασμένη πούδρα και παλιά πον- πον
Στο βάθος κάποιου συρταριού κοιμόταν η γιαγιά μου
Είχε απέραντα μαλλιά και οστεώδη δάχτυλα
Ξυπνούσε κάθε τόσο τρομαγμένη κι έβαζε τις φωνές
Σούλα , Τούλα, Κατερίνα, Πολυξένη,
-Πάντοτε μπέρδευε τα ονόματά μας η γιαγιά
Ούτε θυμότανε ποτέ γιατί μας φώναζε-

Από τα πάνω συρτάρια τσίριζαν οι κλειδωμένοι,
Κι ένας λαθραίος μετανάστης σε μια κρύπτη
Στενή , ηλεκτροσυγκολημένη
Ένα λιοντάρι που πάλευε να βγει
Για να μας φάει
Κι ένα κορίτσι που γάζωνε κλαίγοντας στη ραπτομηχανή
Μέρες παλιές δίχως νόημα που κιτρινίζαν
Πρόσωπα που αγαπήσαμε, σαν ακτινογραφίες
Τα δάκρυα σου κύλησαν και λάδωσαν τις κλειδαριές
Και τα κλειδιά γυρίσαν όπως τα μαχαίρια
Κι άνοιξαν ξάφνου τα συρτάρια στο σώμα σαν πληγές.

Κατερίνα Καριζώνη 14/7/2010
http://www.katerinakarizoni.gr/

* Η λογοτέχνις έγραψε τους παραπάνω στίχους μετά την ενημέρωση που της κάναμε στο 15ο Φεστιβάλ για τους τρόπους μετακίνησης των προσφύγων. Την ευχαριστούμε ...

Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

Frontex & σύνορα : συρίκνωση δικαιωμάτων μετακίνησης και ασύλου

Οι συμφωνίες επανεισδοχής μεταναστών που υπέγραψε ο Ιταλός πρωθυπουργός με χώρες της Β. Αφρικής, οι συμφωνίες Ερντογάν – Παπανδρέου και η έλευση της Frontex με την ίδρυση γραφείων στον Πειραιά, θέτουν νέα δεδομένα στην λογική της πολιτικής των «γκρίζων ζωνών» και της «Ευρώπης – φρούριο». Επίσης νέα δεδομένα και άνοιγμα οδού διακίνησης από τα βόρεια σύνορα, μοιάζει να βάζουν οι φήμες για επικείμενη συμφωνία Αθήνας-Σκοπίων για την ονομασία της γειτονικής χώρας. Μετά τη διάλυση του καταυλισμού προσφύγων της Πάτρας και την προσπάθεια του ΟΣΕ να εκποιήσει μέρος της περιουσίας του, μεταξύ της οποίας και παλιά βαγόνια που έχουν καταφύγει κυρίως Σομαλοί πρόσφυγες, η Θεσπρωτία στη μεθόριο με Αλβανία και το λιμάνι της Ηγουμενίτσας, παραμένει βασική επιλογή εξόδου των μεταναστών από τη χώρα μας προς την δύση.
Η αλβανική αστυνομία και η Frontex (υπηρεσία της ΕΕ για επιχειρησιακή συνεργασία στην διαχείριση των εξωτερικών συνόρων της Ένωσης), έχουν υπογράψει από τις 19/2/2010 στα Τίρανα συμφωνία συνεργασίας, που προβλέπει τη διαφύλαξη των συνόρων των χωρών της ΕΕ (δηλ. Ελλάδας-Ιταλίας) με την Αλβανία για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στην πάταξη του διασυνοριακού εγκλήματος και της παράνομης μετανάστευσης. Στόχος της συμφωνίας, σύμφωνα με Αλβανούς αξιωματούχους, είναι και η ανταλλαγή πληροφοριών και η παροχή βοήθειας σε προγράμματα μετεκπαίδευσης για την επαγγελματική κατάρτιση Αλβανών αστυνομικών. Βέβαια ο ρόλος της Frontex παραμένει ακόμα αδιευκρίνιστος (από πού αλήθεια ελέγχεται ;) και όπως αναφέρουν αναφορές ΜΚΟ, (όπως της Ελλ. Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου) κρατικών υπηρεσιών και αντιρατσιστικών οργανώσεων από τον Έβρο, δεν υπάρχει συντονισμός και συνεργασία ουσίας με τις ελληνικές αρχές, με αποτέλεσμα περιορισμό της αποτελεσματικότητάς της.
Τα τελευταία χρόνια μια κατάσταση, η οποία δείχνει να έχει εξελιχθεί σε σοβαρή ανθρωπιστική κρίση, έχει δημιουργηθεί στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας. Στην περιοχή έχουν δημιουργηθεί αυτοσχέδιοι καταυλισμοί προσφύγων και μεταναστών στους ελαιώνες και στα αλσύλλια κοντά στο λιμάνι. Οι πρόχειροι αυτοί καταυλισμοί, είναι απλώς στρώματα στο χώμα προστατευμένα καμιά φορά με χοντρό νάυλον όπου οι άνθρωποι κοιμούνται στο ύπαιθρο. Αυτή τη στιγμή τα άτομα που ζουν στο καταυλισμό είναι περίπου 400, κυρίως νέοι άντρες 18-20 χρονών καθώς και ανήλικοι, από χώρες όπως η Σομαλία, το Σουδάν, το Ιράκ, το Αφγανιστάν και την Παλαιστίνη. Οι Σομαλοί και Σουδανοί, δέχονται ιδιαίτερο ρατσισμό λόγω του χρώματος του δέρματός τους. Το βασικό τους πρόβλημα είναι ότι είναι υποσιτισμένοι και αρκετοί τραυματισμένοι από πτώσεις στην προσπάθεια τους να επιβιβαστούν σε νταλίκες που πάνε Ιταλία. Οι περισσότεροι υποφέρουν από μολυσματικές δερματοπάθειες λόγω της αδυναμίας τους να πλύνουν τα ρούχα τους, αλλά και από πνευμονοπάθειες λόγω της παραμονής τους για μεγάλο διάστημα στο ύπαιθρο. Το χειμώνα τα πράγματα είναι χειρότερα καθώς υπάρχουν άτομα με σοβαρά κρυοπαγήματα .
Μετά την συνολική επίθεση και στην ουσία διάλυση, όλου του πυλώνα του κράτους πρόνοιας, τα κοινωνικά, ατομικά και πολιτικά δικαιώματα όλων μας και ιδίως των ευπαθών ομάδων βρίσκονται σε κίνδυνο. Σε μια εποχή πτώσης αξιών οφείλουμε να αντισταθούμε και στις προτεινόμενες πολιτικές περιστολής και καταστολής να προτείνουμε πολιτικές ενδυνάμωσης και ένταξης των ευπαθών ομάδων. Σε αυτή τη λογική κινείται η προσπάθεια της ομάδας μας, που ανά 15-20 μέρες επισκέπτεται τους μετανάστες κοντά στους καταυλισμούς τους και τους μοιράζει τρόφιμα, ρούχα και φάρμακα λειτουργώντας παράλληλα αυτοσχέδιο υπαίθριο ιατρείο με προσφορές από αλληλέγγυες συλλογικότητες ή άτομα.
Εκτός, όμως, από τους καταυλισμούς πληγή αποτελούν και τα κρατητήρια της Ηγουμενίτσας, όπου σε χώρο για 30 άτομα κρατούνται μέχρι και 80, ανάμεσα τους και γυναικόπαιδα. Ακόμα και εκεί υπάρχουν προβλήματα υποσιτισμού καθώς τα 5,65 ευρώ που προβλέπονται για την σίτιση των κρατουμένων φτάνουν μόνο για ένα υποτυπώδες γεύμα την ημέρα.. Η μοναδική πρόνοια που λαμβάνουν οι κρατούμενοι είναι από συσσίτια που οργανώνει ο παπά-Θεόδωρος με τα λιγοστά χρήματα που έχει η εκκλησία του. Βεβαίως οι κρατούμενοι είναι συνήθως πρόσφυγες που οι διεθνείς συνθήκες χαρακτηρίζουν «μη απελάσιμους». Πολλές ΜΚΟ αναφέρουν ότι η πρακτική κράτησης ατόμων που δεν είναι δυνατό να απελαθούν δεν βρίσκει έρεισμα στο νόμο. Ειδικότερα το ΕΣΠ: "Στις περιπτώσεις που η απέλαση είναι ανέφικτη λόγω αντικειμενικών συνθηκών και αυτό είναι γνωστό εκ των προτέρων (π.χ. απουσία διπλωματικής αντιπροσωπείας της Σομαλίας και εμπόλεμη κατάσταση), η κράτηση δεν έχει ούτε νόημα, ούτε έρεισμα στο νόμο. Είναι απλώς τιμωρητική ή εντάσσεται σε μια αντίληψη γενικής αποτρεπτικής πολιτικής, χωρίς όμως σχετική πρόβλεψη ή δικαιολόγηση στο νόμο. Για τους λόγους αυτούς και οι επιχειρήσεις εκκένωσης κτιρίων και μαζικών συλλήψεων είναι αμφιβόλου νομιμότητας". Παρ’ όλα αυτά η αστυνομία και το λιμενικό με την πίεση και των τοπικών αρχών τους κρατούν για κάποιο διάστημα και μετά τους μεταφέρουν κοντά στα σύνορα, όπου συχνά τους ελευθερώνουν μια και δεν μπορούν να τους απελάσουν.
Ποια είναι όμως η πρόνοια από τους θεσμούς της τοπικής αυτοδιοίκησης; Η νομαρχία Θεσπρωτίας και ο δήμος Ηγουμενίτσας, δεν έχουν λάβει καμιά δράση για την προστασία των μεταναστών ούτε λειτουργούν κάποιο πρόγραμμα σίτισης τους, γιατί επικρατεί η αντίληψη ότι εάν δοθεί βοήθεια σε αυτούς τους ανθρώπους, τότε θα έρθουν και άλλοι και το πρόβλημα θα γίνει εντονότερο. Άλλοι τοπικοί φορείς και ο Ερυθρός Σταυρός που διαθέτει κτίριο στην περιοχή του λιμανιού, επίσης δεν ασχολούνται, γιατί δεν θέλουν να νομιμοποιήσουν το πρόβλημα. Τους βλέπουν σαν αγρίμια που μένουν κυνηγημένοι στο δάσος. Ορισμένοι ευαισθητοποιημένοι κάτοικοι τους βοηθούν μεμονωμένα, αφού τους βλέπουν να ψάχνουν στα σκουπίδια για φαγητό. Για όσο διάστημα δεν αντιμετωπίζεται το πρόβλημα τόσο τα περιστατικά βίας, ρατσισμού, αλλά και εκμετάλλευσης τους από κυκλώματα διακίνησης ανθρώπων και ναρκωτικών θα πληθαίνουν.
Καθώς όμως οι μετανάστες & πρόσφυγες μπαίνουν σιγά-σιγά στην καθημερινότητά μας μπαίνει ταυτόχρονα και το ηθικό καθήκον να τους βοηθήσουμε γιατί είναι άνθρωποι νηστικοί, βρώμικοι, ταλαιπωρημένοι, κατατρεγμένοι. Το ηθικό κομμάτι έχει στην κοινωνία μας μεγαλύτερη αξία από τους κανόνες που βάζει η πολιτεία. Και οι κανόνες αυτοί είναι ίδιοι σε τοπικό, εθνικό, ευρωπαϊκό, παγκόσμιο επίπεδο ; Πόσο μακριά άραγε μπορούμε να δούμε ; Όσο το ταξίδι των προσφύγων… Από πού έρχονται και που κατευθύνονται ; Με ποιους τρόπους μετακινήθηκαν ; Ποιος τους βοηθά και ποιος τους κυνηγά ; Και με τι αντάλλαγμα ;
Όσο υπάρχουν πόλεμοι, πρόσφυγες, σύνορα, εκμετάλλευση και συμφέροντα, θα πρέπει κι εμείς να δείχνουμε ενδιαφέρον και αλληλεγγύη για τους αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας και να στοχεύουμε στις αιτίες που θέλουν τους ανθρώπους αόρατους και λαθραίους και όχι ορατούς και αξιοπρεπείς. Πρέπει λοιπόν να καταλάβουμε πως πρέπει να αντισταθούμε στις πολιτικές καταστρατήγησης κοινωνικών αξιών και μετατροπής της χώρας σε «χωματερή» ανθρώπων και δικαιωμάτων. Η μετακίνηση δεν είναι μόνο για ολίγους προνομιούχους. Όταν οι θάνατοι των προσφύγων μεταφέρονται εκτός συνόρων ΕΕ ή στη χώρα μας, δεν είναι λιγότερο τρομεροί.
Η χώρα μας, η ΕΕ και η Frontex είναι υποχρεωμένες να τηρούν το διεθνές δίκαιο και να μην μιλούν μόνο για τις ανθρωπιστικές αξίες χωρίς να μπορούν να σταματήσουν τις κρατήσεις, τις απελάσεις τις επαναπροωθήσεις. Πρέπει το Αιγαίο να πάψει να είναι ένα απέραντο νεκροταφείο και οι πύλες εξόδου μικρότερα. Χρειάζεται πραγματικό σύστημα παροχής ασύλου με πανευρωπαϊκή ισχύ. Οι άνθρωποι πρέπει να μπορούν να διαλέξουν τη χώρα όπου θα ζητούν άσυλο. Βέβαια η γραφειοκρατία και η τεχνοκρατία (Δουβλίνο, Ντιρεκτίβα του Αίσχους, ευρωπαϊκές και κρατικές νομοθεσίες) δεν μεταρρυθμίζονται. Μένουν ανεφάρμοστες στην ουσία, με ενωτικούς αγώνες με συντονισμό της δράσης όλων μας. Για την αλληλεγγύη και το δίκαιο, που θα απορρίψουν τις διακρίσεις, θα ξεπεράσουν τα όρια και θα καταργήσουν ουσιαστικά τα σύνορα και τους διαχωρισμούς.

Δευτέρα 5 Ιουλίου 2010

Επεισόδια με επίκεντρο μετανάστες στην Πάτρα

Αναδημοσίευση από : www.symboulos.gr
Ανησυχία προκαλούν τα νέα εκτεταμένα επεισόδια μεταξύ Σομαλών προσφύγων και τσιγγάνων που σημειώθηκαν αργά το βράδυ της Κυριακής στην παραλιακή ζώνη της Πάτρας. Από τις νέες συμπλοκές τραυματίστηκαν τέσσερις Σομαλοί και ένας Ρουμάνος τσιγγάνος ενώ συνελήφθησαν δύο μετανάστες και τυλίχθηκαν στις φλόγες παραπήγματα όπου διέμεναν τσιγγάνοι στην Ακτή Δυμαίων. Λόγω της αγριότητας των επεισοδίων, κάποιοι μετανάστες αναγκάστηκαν να μπουν στον Ι.Ν. Αγίου Ανδρέα για να γλυτώσουν, ενώ οι συμπλοκές επεκτάθηκαν μέχρι την περιοχή του Αγίου Διονυσίου.
Οι νέες συμπλοκές μεταξύ Σομαλών προσφύγων και Ρουμάνων τσιγγάνων, έρχονται έναν χρόνο μετά την κατεδάφιση του καταυλισμού των Αφγανών προσφύγων στην Ηρώων Πολυτεχνείου και σε μια χρονική περίοδο όπου επανέρχεται το ζήτημα της δημιουργίας στην Πάτρα ανοικτού κέντρου φιλοξενίας.
Το θέμα απασχόλησε την προηγούμενη εβδομάδα την επιτροπή φορέων που έχει συσταθεί για το θέμα αυτό. Η σύσκεψη πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Νομαρχιακού Συμβουλίου και πήραν μέρος εκπρόσωποι του Νομαρχιακού Συμβουλίου, εκπρόσωπος της Μητρόπολης, εκπρόσωποι της Ύπατης Αρμοστείας, εκπρόσωπος του Συνηγόρου του Πολίτη, εκπρόσωπος από τον Ερυθρό Σταυρό, εκπρόσωποι των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, εκπρόσωποι από την ΕΛΜΕ και το Σύλλογο Δασκάλων και Νηπιαγωγών, εκπρόσωποι της Κίνησης Υπεράσπισης Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών.
Η σύσκεψη πραγματοποιήθηκε με βάση την ομόφωνη απόφαση και τις προτάσεις του Νομαρχιακού Συμβουλίου της 15ης Ιουνίου για:

- Ανάληψη πρωτοβουλίας μέσω επιτροπής που θα συγκαλέσει σύσκεψη φορέων και οργανώσεων και θα διερευνήσει τις δυνατότητες και τους τρόπους παροχής άμεσα ανθρωπιστικής βοήθειας προς τους πρόσφυγες και κάλυψης των αναγκών στέγασης, σίτισης και περίθαλψης των προσφύγων που βρίσκονται στην περιοχή.

- Παύση κάθε κατασταλτικής δραστηριότητας σε βάρος των προσφύγων που διαμένουν στο αμαξοστάσιο του ΟΣΕ στον Αγ. Ανδρέα μέχρι να υλοποιηθεί βιώσιμη πολιτική λύση.

Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010

6o Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Forum 1-4 Ιουλίου Κωνσταντινούπολη



6o Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ

Το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ θα σχηματίσει το δικό του μπλοκ στη μεγάλη διεθνή διαδήλωση του Σαββάτου 3 Ιουλίου. Με κεντρικό σύνθημα "Να τούς κάνουμε να πληρώσουν την κρίση τους", οι διαδηλωτές και οι διαδηλώτριες θα στείλουν ηχηρό μήνυμα απόρριψης των προγραμμάτων λιτότητας που πλήττουν τους εργαζόμενους σε όλη την Ευρώπη. Επιπλέον, το Φόρουμ διοργανώνει και δύο σημαντικά σεμινάρια:
Το πρώτο (Παρασκευή 2 Ιουλίου στις 9:30 το πρωί) αφορά την μείωση των εξοπλισμών σε Ελλάδα και Τουρκία, με τη συμμετοχή σημαντικών τουρκικών και τουρκοκυπριακών οργανώσεων όπως η εργατική συνομοσπονδία DISK, το αριστερό κόμμα ODP, καθώς και η εφημερίδα Yenica.
Το δεύτερο σεμινάριο του Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ (Παρασκευή 2 Ιουλίου, 5:30 μμ) αφορά (τι άλλο;) την οικονομική κρίση. Συνδιοργανωτές είναι τα δίκτυα ATTAC και TRANSFORM, η ιταλική ομοσπονδία μετάλλου FIOM, η γερμανική ομοσπονδία μετάλλου IG Metal, τα ιταλικά συνδικάτα βάσης COBAS, καθώς και τα γαλλικά συνδικάτα SUD-Solidaires.
Τέλος, να σημειώσουμε ότι ακτιβιστές και ακτιβίστριες του Φόρουμ θα παρέμβουν και σε σεμινάρια άλλων οργανώσεων, που αφορούν την εκπαίδευση, το φεμινισμό, την καταστολή, το ρατσισμό, τις δραστηριότητες του συνδικαλιστικού κινήματος.

www.socialforum.gr