Καραβάνια Σομαλών στο άλσος της Ηγουμενίτσας…

Αναδημοσίευση από : http://www.e-igoumenitsa.gr/
Δευτέρα, 17 Μάιος 2010 07:50
Τεράστιο είναι το πρόβλημα των λαθρομεταναστών που καταφτάνουν με κάθε μέσο στην Ηγουμενίτσα, προκειμένου να βρουν τρόπο για να συνεχίσουν το ταξίδι τους από το λιμάνι. Το τελευταίο διάστημα, καραβάνια Σομαλών, έχουν πλημμυρίσει την πόλη, με πολλούς από αυτούς να έχουν στήσει πρόχειρους καταυλισμούς μέσα στο αλσύλιο. Διαβιούν σε τριτοκοσμικές συνθήκες και πολύ συχνά οι φωτιές που ανάβουν για να μαγειρέψουν πρόχειρα ή για να ζεσταθούν απειλούν το δάσος και την πόλη. Την ημέρα κυκλοφορούν στους δρόμους, ψάχνοντας για τον άρτο τον επιούσιο και συχνά υποχρεώνονται να κλέψουν για να καταφέρουν να ζήσουν.
«Πολλές φορές είναι επικίνδυνοι. Κυκλοφορούν κατά ομάδες στους δρόμους και ζουν σαν αγρίμια στο δάσος», λένε οι κάτοικοι της Ηγουμενίτσας.
Ο Δήμαρχος της πόλης Θωμάς Πιτούλης, σημειώνει ότι το πρόβλημα είναι τεράστιο και τονίζει ότι δύο φορές που επρόκειτο να επισκεφθεί την περιοχή ο Υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη Σπύρος Βούγιας, ώστε να αναζητηθεί λύση και τις δύο η επίσκεψη αναβλήθηκε. «Παρά την προσπάθεια των αρμοδίων υπηρεσιών η κατάσταση είναι τραγική. Κανένας δεν αποφασίζει τι πρέπει να γίνει και στο τέλος θα κινδυνεύουμε εμείς να χαρακτηριστούμε ρατσιστές» υπογράμμισε ο κ. Πιτούλης.

Kαι μια απάντηση από μέλος της Αντιρατσιστικής Κίνησης...

Σαν τακτική αναγνώστρια του e-igoumenitsa θα ήθελα να πω δυο λόγια για το άρθρο στις 17/5/2010 «Καραβάνια Σομαλών στο άλσος της Ηγουμενίτσας…» .
Ως δημότις Ηγουμενίτσας, εδώ και αρκετά χρόνια και ως μάχιμος γιατρός στη Θεσπρωτία οφείλω να επισημάνω ότι το πρόβλημα με τους πολιτικούς πρόσφυγες και μετανάστες δεν είναι καινούργιο στην περιοχή. Έχουν γίνει προσπάθειες επίλυσης με μορφή «σκούπας» χωρίς αποτέλεσμα, γιατί όσοι και να μαζεύονται, άλλοι τόσοι επανέρχονται, διεκδικώντας το όνειρο για μια καλύτερη ζωή. Απ’ ότι φαίνεται δεν είναι κάτι που μπορεί να επιλυθεί κεντρικά από την Αθήνα (κ. Βούγιας κλπ) αλλά θα πρέπει οι τοπικοί φορείς να δείξουν ευαισθησία στα καθημερινά προβλήματα που προκύπτουν από την παρουσία των μεταναστών. Στις πολλαπλές επισκέψεις που έχω κάνει εθελοντικά σαν γιατρός στους πρόχειρους καταυλισμούς τους, συνάντησα ανθρώπους ευγενέστατους και ευγνώμονες για όποια βοήθεια τους προσφέρεται, πρόθυμοι να βοηθήσουν οι ίδιοι σε ότι τους ζητηθεί. Ποτέ δεν αντιλήφθηκα κάποια επικινδυνότητα και περιθωριοποιημένη συμπεριφορά. Σε έκκλησή μου προς τον Ερυθρό Σταυρό να παρέχει στο κτίριό του χώρο ιατρείου για τους ανθρώπους αυτούς, έλαβα αρνητική απάντηση, χωρίς να μου αναφερθεί ο λόγος. Επίσης θα μπορούσε να βρεθεί από τον Δήμο ένας χώρος να πλένονται . Ακόμα και για την σίτισή τους με καλή θέληση θα μπορούσε κάτι να γίνει, χωρίς να αναγκάζονται να ψάχνουν για φαγητό στα σκουπίδια. Ασφαλώς ένας άνθρωπος που δεν σιτίζεται και δεν πλένεται καταντά αγρίμι και συνηθίζει να ζει με τη βρωμιά. Ως γιατρός και μέλος της Αντιρατσιστικής Κίνησης Ηγουμενίτσας κάνω έκκληση σε όλους μας, να δείξουμε μεγαλείο ψυχής στους συχνά νεαρούς ή ανήλικους μετανάστες, τους οποίους η ζωή τους αδίκησε, στέλνοντάς τους σε ξένους τόπους, λόγω εμπόλεμων καταστάσεων στις πατρίδες τους.
Πολυξένη Ανδρεάδου
Γενικός Ιατρός

ΥΓ Για τη φωτογραφία που συνοδεύει το κείμενο, έχω να παρατηρήσω πως οι εικονιζόμενοι πρόσφυγες μοιάζουν περισσότερο με ανήλικους Αφγανούς, παρά με Σομαλούς.