Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

15-16/10 : Διήμερο εκδηλώσεων αλληλεγγύης



Πραγματοποιήθηκε 15 και 16/10/2010 στον χώρο των ΤΕΙ Ηγουμενίτσας, αντιρατσιστικό διήμερο εκδηλώσεων αλληλεγγύης στους μετανάστες και πρόσφυγες της περιοχής μας, που διοργάνωσε το Συντονιστικό Αλληλεγγύης στους μετανάστες και πρόσφυγες Δ. Ελλάδας. Συμμετείχαν πολίτες, εργαζόμενοι, σπουδαστές των ΤΕΙ, και αντιπρόσωποι συλλογικοτήτων από Αγρίνιο, Ιωάννινα, Κέρκυρα και Ηγουμενίτσα.

Παρασκευή 15/10/2010 :

Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν με ενημέρωση για την κατάσταση στην Ηγουμενίτσα. Αρχικά έγινε ενημέρωση για τις δράσεις και πρωτοβουλίες των τοπικών αντιρατσιστικών συλλογικοτήτων και τι παρατηρούν όταν επισκέπτονται τους μετανάστες στο χώρο παραμονής τους. Ποιες συνθήκες επικρατούν στους χώρους των κρατητηρίων. Τι γίνεται με τους ανήλικους και τις γυναίκες κρατούμενες, τις συνθήκες κράτησης τους. Επίσης έγινε αναφορά στο γεγονός ότι πρόκειται κατά κύριο λόγο για πρόσφυγες μη απελάσιμους. Είναι γνωστό ότι συνεχίζει να υπάρχει έλλειψη στοιχειωδών υποδομών υγιεινής, σίτισης, στέγασης.
Μέχρι στιγμής οι τοπικές αρχές και φορείς δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Η δαιμονοποίηση των προσφύγων από το συντηρητικό κομμάτι της κοινωνίας έχει επιφέρει αντιδράσεις με εκδήλωση ακραίων ρατσιστικών δράσεων και επιθέσεων με θύματα τους μετανάστες.
Η παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας είναι ισχυρός αντίλογος στην μικροεγληματικότητα για την οποία κατηγορούνται οι πρόσφυγες.
Στη συνέχεια το λόγο πήραν εκπρόσωποι κοινοτήτων μεταναστών και προσφύγων της περιοχής. Μετανάστης εκπρόσωπος της Κουρδικής κοινότητας είπε, ότι όσοι είναι μέλη του ΡΚΚ, δεν σταματούν να αγωνίζονται για την ελευθερία και τα δικαιώματα του δικού τους και των λαών της ευρύτερης περιοχής απέναντι στα ανελεύθερα καταπιεστικά καθεστώτα και τις αιτίες που γεννούν τη μετανάστευση.
Πρόσφυγας από την Ερυθραία (αρχαιοελληνική ονομασία που παραπέμπει στην Ερυθρά θάλασσα) μίλησε στη συνέχεια για την κατάσταση στη χώρα του. Μετά τους αποικιοκράτες ήρθαν τα επιχειρηματικά πολυεθνικά συμφέροντα να επιβάλλουν εμφύλιο πόλεμο και δικτατορία. Δεν υπάρχουν δικαιώματα και ελευθερίες και οι περισσότεροι νέοι εγκαταλείπουν τη χώρα, που έχει πληθυσμό περίπου 4,5 εκ. κατοίκους. Δεν έχουν δικαίωμα πρόσβασης στην στοιχειώδη εκπαίδευση, όσοι δεν έχουν κομματικό πιστοποιητικό. Ο ίδιος, που δούλευε ως δημόσιος λειτουργός για 8 χρόνια, μην αντέχοντας την καθημερινότητα διέσχισε με καμήλα ένα κομμάτι ερήμου για να φτάσει στο Σουδάν. Από εκεί πήρε αεροπλάνο για Κωνσταντινούπολη, τραίνο για τα σύνορα και μετά οδικώς ή με τα πόδια έφτασε στην Ηγουμενίτσα, ελπίζοντας να διασχίσει το Ιόνιο και να ζήσει το όνειρο της Δύσης.
Στη συνέχεια πρόσφυγας από το Σουδάν μίλησε για τη χώρα του. Το Σουδάν είναι χώρα της Αφρικής με πληθυσμό περίπου 41 εκ κάτοικους. Είναι η μεγαλύτερη σε έκταση χώρα της Αφρικανικής Ηπείρου, η μεγαλύτερη αραβική και η δέκατη μεγαλύτερη χώρα παγκοσμίως. Το Σουδάν διαπλέει ο ποταμός Νείλος και έχει υποστεί δύο εμφυλίους πολέμους. Από το 1955 έως το 1972 ο πρώτος και από το 1983 έως το 2005 ο δεύτερος ενώ τόσο στα ανατολικά του, όσο και στα δυτικά του έχει ανοιχτά μέτωπα. Συγκεκριμένα, πολύ γνωστό λόγω της τραγικής κατάστασης που επικρατεί είναι το Νταρφούρ. Εκτιμάται ότι στην περιοχή του Νταρφούρ υπάρχουν 1,2 εκατομμύρια πρόσφυγες, ενώ περίπου 2 εκατομμύρια άνθρωποι χρειάζονται επειγόντως τρόφιμα. Και ο ίδιος αισθάνεται τυχερός που έφτασε μέχρι την Ηγουμενίτσα περιμένοντας να συνεχίσει το ταξίδι του.
Όλοι οι ομιλητές ευχαρίστησαν τη διοργάνωση, που τους δίνει την ευκαιρία να επικοινωνήσουν με ανθρώπους που ενδιαφέρονται για αυτούς και την πολιτική κατάσταση στις χώρες τους και τους βοηθούν. Στη συνέχεια ακολούθησαν ερωτήσεις προς τους ομιλητές και συζήτηση.
Μετά από ολιγόλεπτο διάλειμμα ξεκίνησε και η δεύτερη συζήτηση με θέμα τα κέντρα φιλοξενίας ανηλίκων και υποδοχής-κράτησης μεταναστών. Την εισήγηση έκανε κοιν. ανθρωπολόγος, μέλος επιτροπής που έχει επισκεφθεί τα αντίστοιχες δομές σε Θράκη, ΒΑ Αιγαίο και Κόνιτσα. Πρέπει να δούμε όλη τη διαδρομή αλλά και τη συνέχεια του μεταναστευτικού ταξιδιού. Τα μονοπάτια συχνά καθορίζονται από τους διακινητές. Τα κέντρα κράτησης του νομού Έβρου αποτελούν παράδειγμα κέντρων που ανοίγουν και κλείνουν ανάλογα με εκάστοτε κυβερνητικούς σχεδιασμούς, εμπλοκή ΜΚΟ ή αντιδράσεις κατοίκων. Λειτουργούν συνήθως με συνθήκες μεσαίωνα που δεν λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες των προσφύγων. Η συνθήκη της Γενεύης του 1951 δεν μπορεί να καλύψει τα σημερινά μεταναστευτικά ρεύματα που δημιουργούνται και λόγω καταστροφής στοιχειωδών υποδομών από πολέμους ή φυσικές καταστροφές σε οικονομικό, περιβαλλοντικό και ανθρωπιστικό επίπεδο. Ο διαχωρισμός του αυθεντικού πρόσφυγα από τον μετανάστη αποκλείει μεγάλο κομμάτι ανθρώπων που μετακινούνται για λόγους πολιτικούς. Η ΕΕ έχει αναπτύξει μηχανισμούς περιορισμού της μετανάστευσης με υπηρεσίες πληροφοριών, ερευνητικού σώματος, γραφειοκρατίας και πρόσφατα του FRONTEX (ευρωπαϊκός οργανισμός ελέγχου των συνόρων της ΕΕ) με έδρα τον Πειραιά που δραστηριοποιείται σήμερα κυρίως στο Αιγαίο.
Μετά από τη συμφωνία στο Δουβλίνο κάθε μετανάστης που υποβάλει αίτηση για άσυλο σε πρώτη ευρωπαϊκή χώρα εισόδου καταγράφεται και δακτυλοσκοπείται σε ευρωπαϊκή βάση δεδομένων. Οι πρόσφυγες για λόγους ανθρωπιστικούς μπορούν να μείνουν στη χώρα που αιτούνται άσυλο μέχρι να βελτιωθεί η κατάσταση στη χώρα τους. Δικαιούνται στέγης, δομής εκμάθησης γλώσσας, επιδόματος διαβίωσης. Αυτό όμως στην ουσία δεν γίνεται γιατί από τους αιτούντες άσυλο το ποσοστό που το λαμβάνει είναι μόνο 0,03%. Στην ουσία δημιουργείται μια γκρίζα ζώνη στην Ελλάδα για να μην περάσουν στην Ευρώπη και ασκούνται πιέσεις στην Τουρκία για συγκράτηση της μετανάστευσης, ώστε να μην πληρώνει η Ευρώπη το τίμημα των πολέμων. Παράλληλα η εργατική δύναμη ανανεώνεται από τους μετανάστες που περνούν, ενώ τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων περιορίζονται.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με τοποθετήσεις των παρευρισκομένων που ανέδειξαν τον προβληματισμό τους για το μεταναστευτικό ζήτημα σε σχέση με το εργασιακό. Χρειάζονται κοινοί συντονισμένοι αγώνες για να αναδειχθούν τα αίτια της μετανάστευσης και να αποκρουστεί η επίθεση στα δικαιώματα και τις ελευθερίες που δεχόμαστε όλοι μας.

Σάββατο 16/10/2010

Παρά την συνεχή βροχή έγινε το μεσημέρι, πορεία συμπαράστασης στους μετανάστες και πρόσφυγες στους δρόμους της πόλης. Η πορεία ξεκίνησε από την πλατεία Δημαρχείου, όπου και κατέληξε. Είχε αρκετή μαζικότητα και πολλή ζωντάνια και έδωσε απαντήσεις σε σενάρια επιστημονικής φαντασίας που κυκλοφορούσαν το προηγούμενο διάστημα. Το απόγευμα έγινε εκδήλωση-συζήτηση με θέμα "Kρίση, Mετανάστευση και Aλληλεγγύη". Αρχικά προβλήθηκε ντοκιμαντέρ της Νορβηγικής τηλεόρασης που γυρίστηκε το καλοκαίρι. Το ενδιαφέρον αυτό ντοκιμαντέρ υπάρχει στη διεύθυνση:
www.youtube.com/watch?v=gPl9PW7ONIQ&feature=player_embedded
Κατόπιν προβλήθηκε βίντεο της ομάδας μεταναστών και προσφύγων Clandestina με τίτλο «Άνθρωποι- σκουπίδια».
Μετά την προβολή έγινε εισήγηση από την ομάδα μεταναστών και προσφύγων Clandestina της Θεσσαλονίκης. Αναφέρθηκε πως οι ευρωπαίοι κεφαλαιοκράτες μεταφέρουν βιομηχανίες και στρατόπεδα συγκέντρωσης εκτός ΕΕ, σε γειτονικές χώρες όπως η Λιβύη (με τη συμφωνία Καντάφι – Μπερλουσκόνι). Η Ελλάδα δείχνει να σπατάλησε τις καλές εποχές ευδαιμονίας, όταν συνέρρεαν οι πρόσφυγες από την ανατολική Ευρώπη τη δεκαετία του ’90. Τώρα μάλλον συμφέρει στο διεθνές κεφάλαιο να συντηρεί μια μεγαλοαστική τάξη στη Κίνα και εδώ να λειτουργούν βασικές υποδομές για μεταφορές και τουρισμό. Έτσι τα δικαιώματα όλων μας θα περικόπτονται μέρα με τη μέρα και ο αριθμός των προσφύγων θα μεγαλώνει, αφού η Τουρκία αρνείται να εφαρμόσει τις διεθνείς συνθήκες και να δημιουργήσει ακόμα περισσότερα κέντρα κράτησης για τους μετανάστες. Έτσι δεν θα μπορούμε να πηγαίνουμε να τους βλέπουμε εκεί και να διαμαρτυρόμαστε για τις συνθήκες κράτησης. Τους έχουμε στη χώρα μας και έρχονται οι Ευρωπαίοι για να γυρίζουν ντοκιμαντέρ.
Στην συνέχεια έγινε ενημέρωση (από εκπροσώπους της Συνέλευσης για την Αλληλεγγύη σε μετανάστες και πρόσφυγες) για την κατάσταση των μεταναστών στις περιοχές της Αθήνας –και συγκεκριμένα αυτών που δουλεύουν ως μικροπωλητές, ενώ έγινε και αναφορά στα γεγονότα της πλατείας Αττικής και γενικότερα για την κατάσταση των προσφύγων που καταφεύγουν στις πλατείες της Αθήνας, οι ρατσιστικές επιθέσεις που δέχονται από πολίτες και η γενικότερη κρατική πολιτική στο μεταναστευτικό ζήτημα. Μεταφέρθηκε η εμπειρία τους για τις δράσεις αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες, που η κρατική αδιαφορία στοιβάζει σε πλατείες της πρωτεύουσας. Έτσι οι κάτοικοι της εκάστοτε περιοχής πού είναι ήδη πιεσμένοι από την κρίση, μετακυλούν εύκολα ευθύνες για την πτώση ποιότητας της καθημερινότητάς τους, στους μετανάστες.
Ακολούθησε δημιουργική συζήτηση και τοποθετήσεις από παρευρισκόμενους στην εκδήλωση καθώς και μετανάστες. Πρέπει να αποκαλύπτουμε τις πολιτικές που δημιουργούν το μίσος και τη ξενοφοβία σκόπιμα, για να στρέψουν εκεί το ενδιαφέρον των πολιτών και έτσι να περάσουν από το παράθυρο επιπλέον μέτρα καταστολής και μείωσης των εργασιακών μας δικαιωμάτων.
Η μέρα έκλεισε με συναυλία από νεανικά συγκροτήματα και πάρτυ με συμμετοχή και των μεταναστών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου