Ακόμα ένας νεκρός στο δρόμο για τη Δυτική Ευρώπη... Αν οι πληροφορίες μας είναι ακριβείς, ο Σουδανός πρόσφυγας Αχμέντ Φάσα, 30 ετών εξέπνευσε ξημερώματα στο Νοσοκομείο "Χατζηκώστα" στα Γιάννενα. Εκεί διακομίσθηκε χθες (14/12/2010) το βράδυ σε κρίσιμη κατάσταση, μετά από πτώση του από νταλίκα, όπου προσπάθησε να ανέβει και να κρυφτεί για να περάσει έτσι στην Ιταλία.
Στις 2 Νοέμβρη, μετά από αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης, η ευρωπαϊκή συνοριοφυλακή Frontex ανέλαβε στρατιωτικά καθήκοντα στον Έβρο. Από τότε, εκατοντάδες πρόσφυγες σε όλα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τους χώρους κράτησης της Θράκης παραμένουν φυλακισμένοι σε άθλιες συνθήκες. Οι παράνομα φυλακισμένοι στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Φυλακίου εξέγέρθηκαν, διεκδικώντας την ελευθερία και την αξιοπρέπειά τους. Τέσσερις ιρανοί πρόσφυγες, κλεισμένοι αρχικά στις Φέρες και τώρα στο Σουφλί, ξεκίνησαν απεργία πείνας και έραψαν το στόμα. Και, κυρίως, όλο και περισσότεροι πρόσφυγες παραμένουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα, αφού η ελληνική κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ένωση τους αρνούνται το δικαίωμα να κατευθυνθούν στις χώρες όπου θέλουν να ζητήσουν άσυλο. Ένα μήνα μετά, αντιρατσιστικές οργανώσεις από όλη την Ελλάδα οργανώνουν κιητοποιήσεις ενάντια στην παρουσία της Frontex και το Συνθήκη του Δουβλίνου που εγκλωβίζουν τους πρόσφυγες, ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και την ποινικοποίηση της μετανάστευσης. Παλεύουμε ενάντια στην κρίση, την εξαθλίωση, τον εκφασισμό. Διεκδικούμε ανοιχτά σύνορα, άσυλο και δομές φιλοξενίας για τους πρόσφυγες. Μέσα από κοινούς αγώνες ντόπιων και μεταναστών, εργαζομένων και ανέργων, αγωνιζόμαστε για δικαιώματα και αξιοπρέπεια.
Την Πέμπτη, 16 Δεκέμβρη, στο Πολυτεχνείο : Εκδήλωση – συζήτηση για τα σύνορα, το άσυλο και τη Frontex.
Το Σάββατο, 18 Δεκέμβρη : Πανελλαδική κινητοποίηση στον Έβρο.
Την Πέμπτη, 16 Δεκέμβρη, στο Πολυτεχνείο : Εκδήλωση – συζήτηση για τα σύνορα, το άσυλο και τη Frontex.
Το Σάββατο, 18 Δεκέμβρη : Πανελλαδική κινητοποίηση στον Έβρο.
Όταν κάνουν φτερά δικαιώματα και κατακτήσεις, όταν συντάξεις, πρόνοια και μισθοί χαρίζονται στους διεθνείς τραπεζίτες, όταν ο κοινωνικός πλούτος μεταβιβάζεται στις πολυεθνικές, τότε έχει έρθει η ώρα να μπει φραγμός. Όμως τα σύνορα που ορθώνονται είναι για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες…
Τα παπαγαλάκια των αφεντικών επιμένουν στο ίδιο τροπάρι: οι μετανάστες κι οι πρόσφυγες δεν χωράνε στη χώρα μας – μα με την επικράτηση του καπιταλισμού της καταστροφής η ελλάδα δεν μπορεί να συντηρήσει ούτε τους ντόπιους… Η αγροτική παραγωγή και η βιοτεχνία διαλύθηκαν, η ύπαιθρος και τα δάση εγκαταλείφθηκαν, τα νερά κι οι θάλασσες μολύνθηκαν.
Δύο δεκαετίες καταναλωτισμού και γκλαμουριάς έκρυψαν τη διάλυση των μέσων εξασφάλισης της ζωής και τη μεταφορά της παραγωγής σε χώρες φτηνής εργασίας και υπερεκμετάλλευσης.
Δύο δεκαετίες εξαθλίωσης των μεταναστών και μετατροπής των ανθρώπινων δικαιωμάτων από δικαίωμα όλων σε προνόμια για τους ντόπιους άνοιξαν τελικά το δρόμο για την κατάργηση των δικαιωμάτων και των ντόπιων.
Τώρα ο εργασιακός μεσαίωνας μπορεί να εγκαθιδρυθεί και εδώ.
Τώρα οι ντόπιοι σαστισμένοι βλέπουν να υποδουλώνονται στους τραπεζίτες, να βρίσκονται στο έλεος των πολυεθνικών.
Τώρα οι μετανάστες και οι πρόσφυγες μετατρέπονται σε αποδιοπομπαίο τράγο, ένας αντιπερισπασμός από την αναζήτηση των πραγματικών υπευθύνων.
Τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα, στον Άγιο Παντελεήμονα, συσσώρευσαν εσκεμμένα ανθρώπους και δυστυχίες για να δημιουργηθεί μια φιδοφωλιά εκτροφής φασιστικού λαϊκισμού – ως αντίδοτο στις εξεγέρσεις που φοβούνται πως θα’ρθουν. Δεν θα τους περάσει.
Η Frontex ως σύμβολο βάζει ένα όριο:
τα σύνορα ελεύθερα για το χρηματιστικό κεφάλαιο, τις πολυεθνικές και τους ανθρωπιστικούς βομβαρδισμούς, τις off-shore εταιρίες και το δουλεμπόριο εργαζομένων. Tα σύνορα κλειστά για τους ανθρώπους, τις ανάγκες, τα δικαιώματα.
και εμείς βάζουμε ένα άλλο:
από τη μια πολυεθνικές, τραπεζίτες, φασίστες, όλα τα αποκρουστικά εξαμβλώματα του χρεοκοπημένου καθεστώτος.
Aπό την άλλη εμείς, εργαζόμενοι, άνεργοι, προσωρινοί, απολυμένοι, νεόπτωχοι, πρόσφυγες και μετανάστες.
Ανάμεσα σε αυτούς τους δύο κόσμους τα σύνορα είναι αδιάβατα, δεν μπορεί να υπάρξει καμιά ανακωχή.
Δεν θα επιτρέψουμε να μετατραπεί η χώρα σε χωματερή ανθρώπων και δικαιωμάτων.
Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες δεν είναι θύματα - είναι άνθρωποι που αρνήθηκαν να αποδεχθούν το μέλλον που τους επεφύλασσαν πολυεθνικές και τραπεζίτες. Και τώρα πρέπει όλοι μαζί, μετανάστες και ντόπιοι να πολεμήσουμε ενάντια στον κοινό εχθρό.
Όλοι μαζί! Πιο πολλά στόματα, πιο δυνατές φωνές. Πιο πολλά χέρια, πιο πολλές γροθιές!
Τα παπαγαλάκια των αφεντικών επιμένουν στο ίδιο τροπάρι: οι μετανάστες κι οι πρόσφυγες δεν χωράνε στη χώρα μας – μα με την επικράτηση του καπιταλισμού της καταστροφής η ελλάδα δεν μπορεί να συντηρήσει ούτε τους ντόπιους… Η αγροτική παραγωγή και η βιοτεχνία διαλύθηκαν, η ύπαιθρος και τα δάση εγκαταλείφθηκαν, τα νερά κι οι θάλασσες μολύνθηκαν.
Δύο δεκαετίες καταναλωτισμού και γκλαμουριάς έκρυψαν τη διάλυση των μέσων εξασφάλισης της ζωής και τη μεταφορά της παραγωγής σε χώρες φτηνής εργασίας και υπερεκμετάλλευσης.
Δύο δεκαετίες εξαθλίωσης των μεταναστών και μετατροπής των ανθρώπινων δικαιωμάτων από δικαίωμα όλων σε προνόμια για τους ντόπιους άνοιξαν τελικά το δρόμο για την κατάργηση των δικαιωμάτων και των ντόπιων.
Τώρα ο εργασιακός μεσαίωνας μπορεί να εγκαθιδρυθεί και εδώ.
Τώρα οι ντόπιοι σαστισμένοι βλέπουν να υποδουλώνονται στους τραπεζίτες, να βρίσκονται στο έλεος των πολυεθνικών.
Τώρα οι μετανάστες και οι πρόσφυγες μετατρέπονται σε αποδιοπομπαίο τράγο, ένας αντιπερισπασμός από την αναζήτηση των πραγματικών υπευθύνων.
Τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα, στον Άγιο Παντελεήμονα, συσσώρευσαν εσκεμμένα ανθρώπους και δυστυχίες για να δημιουργηθεί μια φιδοφωλιά εκτροφής φασιστικού λαϊκισμού – ως αντίδοτο στις εξεγέρσεις που φοβούνται πως θα’ρθουν. Δεν θα τους περάσει.
Η Frontex ως σύμβολο βάζει ένα όριο:
τα σύνορα ελεύθερα για το χρηματιστικό κεφάλαιο, τις πολυεθνικές και τους ανθρωπιστικούς βομβαρδισμούς, τις off-shore εταιρίες και το δουλεμπόριο εργαζομένων. Tα σύνορα κλειστά για τους ανθρώπους, τις ανάγκες, τα δικαιώματα.
και εμείς βάζουμε ένα άλλο:
από τη μια πολυεθνικές, τραπεζίτες, φασίστες, όλα τα αποκρουστικά εξαμβλώματα του χρεοκοπημένου καθεστώτος.
Aπό την άλλη εμείς, εργαζόμενοι, άνεργοι, προσωρινοί, απολυμένοι, νεόπτωχοι, πρόσφυγες και μετανάστες.
Ανάμεσα σε αυτούς τους δύο κόσμους τα σύνορα είναι αδιάβατα, δεν μπορεί να υπάρξει καμιά ανακωχή.
Δεν θα επιτρέψουμε να μετατραπεί η χώρα σε χωματερή ανθρώπων και δικαιωμάτων.
Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες δεν είναι θύματα - είναι άνθρωποι που αρνήθηκαν να αποδεχθούν το μέλλον που τους επεφύλασσαν πολυεθνικές και τραπεζίτες. Και τώρα πρέπει όλοι μαζί, μετανάστες και ντόπιοι να πολεμήσουμε ενάντια στον κοινό εχθρό.
Όλοι μαζί! Πιο πολλά στόματα, πιο δυνατές φωνές. Πιο πολλά χέρια, πιο πολλές γροθιές!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου